Μέθοδοι Έμμεσου Φορολογικού Ελέγχου

Το σύστημα φόρου εισοδήματος στην Ελλάδα έχει σχεδιαστεί γύρω από κάθε φορολογούμενο, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, υποβάλλοντας δήλωση που αναφέρει όλα τα εισοδήματα που κέρδισε ο φορολογούμενος κατά τη διάρκεια του έτους. από φορολογούμενο και τους αξιολογούν ανάλογα για τη φορολογική υποχρέωση.

Για να αποφευχθεί η κατάχρηση αυτού του συστήματος αυτοαναφοράς για τον ελληνικό φόρο εισοδήματος των ηλεκτρονικών υπηρεσιών επιλέγουν ορισμένους φορολογούμενους για φορολογικό έλεγχο. Κατά τη διάρκεια ενός ελέγχου, η Υπηρεσία Ελέγχου που εξετάζει τα λογιστικά αρχεία και τα δικαιολογητικά έγγραφα και θα συγκρίνει με τις δηλώσεις που υποβάλλονται από το φορολογικό. Οι φορολογικοί που ασκούν εμπορική ή επαγγελματική δραστηριότητα υποχρεούνται από το νόμο να τηρούν βιβλία και αρχεία για πέντε χρόνια μετά το τέλος του επόμενου φορολογικού έτους των φορολογικών τους υποχρεώσεων, στο οποίο τα αρχεία αυτά είναι εν μέρει σχετικά με τις φορολογικές υποβολές των αντικειμένων ώστε να επιτρέψουν τη διενέργεια φορολογικών ελέγχων.

Σημειώνεται ότι αυτή η περίοδος διατήρησης αρχείων είναι διαφορετικές σε συγκεκριμένες συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως οικονομικών εγκλημάτων, εγκλημάτων φοροδιαφυγής, μη υποβολής φορολογικών δηλώσεων, τροποποιητικών δηλώσεων κ.ά. Σε περίπτωση που η εξέταση των αρχείων του φορολογικού έχει διαφορετικό συμπέρασμα σχετικά με το ύψος του φόρου εισοδήματος της Ελεγκτικής Υπηρεσίας Εσόδων που θα επανεκτιμήσει τον φορολογούμενο και μπορεί να επιβάλει φορολογικές κυρώσεις και διορθωτικούς προσδιορισμούς προσφορών.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η φορολογική διοίκηση για τον έλεγχο των λογιστικών και των αρχείων των φορολογικών εγγραφών του φορολογούμενου θα χρησιμοποιήσει έμμεσες μεθόδους φορολογικού ελέγχου που βασίζονται σε άλλες πηγές για την επαλήθευση εάν η θέση των φορολογικών εγγράφων ήταν ακριβής.

Πότε και γιατί εφαρμόζονται οι έμμεσες μέθοδοι (τεχνικές) φορολογικού ελέγχου;

Οι έμμεσες μέθοδοι επαλήθευσης του φορολογικού ελέγχου προβλέπεται στη φορολογική νομοθεσία, όχι μόνο σε περιπτώσεις όπου ο φορολογικός ελεγκτής πιστεύει ότι τα βιβλία και τα αρχεία του φορολογούμενου ενδέχεται να είναι ανύπαρκτα, ανεπαρκή, ανακριβή ή αναξιόπιστα ( περιλαμβάνει καταστάσεις όπου τα αρχεία ενός φορολογικού χάθηκαν ή καταστράφηκαν ή ο φορολογούμενος δεν τήρησε κατάλληλα αρχεία και δικαιολογητικά έγγραφα ή όπου τα βιβλία και τα αρχεία φαίνονται καλά αλλά προφανώς δεν συνάδουν με τον τρόπο ζωής του φορολογούμενου, συμπεριλαμβανομένων των αναρτήσεων στην κοινωνική δικαιοσύνη).

Η μέθοδος επαλήθευσης έμμεσου φορολογικού ελέγχου είναι ένα εργαλείο εκτίμησης κινδύνου και αποσκοπεί στον υπολογισμό της εστίασης του φορολογικού ελέγχου για τον υπολογισμό του ποσοτικού προσδιορισμού των φορολογικών εισοδημάτων και των φόρων που θεωρούνται ότι οφείλει ο φορολογικός έλεγχος και αξιολογείται ανάλογα με τα ευρήματα του φορολογικού ελέγχου. Επιπλέον, είναι ένα εργαλείο εκτίμησης κινδύνου σύμφωνα με τον κλάδο που δραστηριοποιείται ο φορολογούμενος σε συνάρτηση με τη λήψη πρόσθετων σχετικών πληροφοριών και εγγράφων. Η πολιτική των τεχνικών φορολογικών ελέγχων δεν χρησιμοποιείται μόνο ως εργαλείο για την πραγματική επανεκτίμηση ενός φορολογικού σε περιπτώσεις όπου εντοπίζονται σημαντικά ζητήματα, αλλά είναι ευρέως διαδεδομένη στη φορολογική ελεγκτική.

Επιλογή έμμεσων τεχνικών φορολογικού ελέγχου

Ο ελεγκτικός μηχανισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μια ποικιλία διαφορετικών μεθόδων επαλήθευσης έμμεσων τεχνικών φορολογικών ελέγχου ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του φορολογικού ελέγχου. Δ εν περιγράφεται στο νόμο η χρήση συγκεκριμένων τεχνικών φορολογικών ελέγχων.

Η φορολογική διοίκηση είναι ελεύθερη να επιλέξει τη βάση της μεθόδου (προσφορότερη προς το ελληνικό δημόσιο) που θεωρείται ως πιο αποτελεσματική φορολογία για τη συμμόρφωση της φορολογίας. Μερικές από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες τεχνικές αναφέρονται:

Μέθοδος ανάλυσης τραπεζικών καταθέσεων

Μια ποικιλία έμμεσης μεθόδου είναι η ανάλυση τραπεζικών καταθέσεων. Ο φορολογικός ελεγκτής λαμβάνει τραπεζικές καταστάσεις για τους τραπεζικούς λογαριασμούς που συνδέονται με τον ελεγχόμενο φορολογούμενο. Αυτά δεν μπορούν να περιλαμβάνουν μέλη της οικογένειας και συνδεδεμένες εταιρείες.

Στη συνέχεια, ο φορολογικός ελεγκτής προσπαθεί να προσδιορίσει την πηγή κάθε κατάθεσης και αν αντιπροσωπεύει εισοδήματα ή πωλήσεις. Στη συνέχεια, ο φορολογικός ελεγκτής συχνά ζητά από τον φορολογικό να εξηγήσει και να προσκομίσει δικαιολογητικά σχετικά με κάθε συναλλαγή για την οποία ο φορολογικός ελεγκτής δεν μπορεί να προσδιορίσει την πηγή. Εάν ο φορολογούμενος δεν μπορεί να παράσχει αξιόπιστη εξήγηση συν δικαιολογητικά έγγραφα, ο φορολογικός ελεγκτής συνήθως υποθέτει ότι η κατάθεση αντιπροσωπεύει εισοδήματα ή πωλήσεις.

Μέθοδος πρόβλεψης

Μια άλλη ποικιλία μεθόδων επαλήθευσης του έμμεσου φορολογικού ελέγχου είναι η χρήση προβλέψεων. Ο ελεγκτής θα προσδιορίσει ένα ποσό – στόχο που θα εκτιμηθεί, συχνά ακαθάριστα έσοδα ή πωλήσεις, και στη συνέχεια που θα εκτιμήσει το ποσό – στόχος με βάση ένα συσχετισμένο βασικό ποσό που ο φορολογικός ελεγκτής μπορεί να προσδιορίσει πιο αξιόπιστα.

Παραδείγματα αυτού του τύπου μεθόδου περιλαμβάνουν την εκτίμηση των πωλήσεων με βάση την τιμή των προϊόντων που διέθετε μια επιχείρηση, την εκτίμηση των πωλήσεων μιας κατασκευαστικής εταιρείας με βάση τις αγορές κ.ο.κ. της φορολογικής περιόδου ελέγχου.

Η συσχέτιση μεταξύ της βάσης και του ποσου – στόχου καθορίζεται συχνά χρησιμοποιώντας ένα δείγμα πωλήσεων κατά τη διάρκεια της περιόδου φορολογικού ελέγχου. Μερικές φορές η Υπηρεσία Ελέγχου είναι σε θέση να λάβει φαινομενικά πιο αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με το βασικό ποσό, λαμβάνοντας πληροφορίες από τρίτους προμηθευτές του φορολογούμενου. Σε άλλες περιπτώσεις, ο φορολογικός έλεγχος θα χρησιμοποιήσει τα αρχεία του ίδιου του φορολογούμενου, τα στατιστικά στοιχεία του κλάδου ή την παρατήρηση του ελεγκτή σχετικά με την επιχείρηση του φορολογούμενου.

Μέθοδος καθαρής θέσης

Η μέθοδος επαλήθευσης γνωστή ως καθαρής θέσης, προσπαθεί να ανιχνεύσει το μη δηλωθέν εισόδημα παρακολουθώντας τις αλλαγές στην καθαρή θέση ενός φορολογούμενου. Πρόκειται για ένα πολύ ισχυρό εργαλείο που χρησιμοποιείται από τους φορολογικούς ελεγκτές. Αυτή η τεχνική βασίζεται στην προϋπόθεση ότι το εισόδημα που αποκτά ένας φορολογούμενος είτε θα δαπανηθεί είτε θα επενδυθεί. Ο ακόλουθος τύπος καταγράφει πώς αυτή η υπόθεση οδηγεί σε μια τεχνική για την εκτίμηση του εισοδήματος:

Έσοδα = Καθαρή Θέση Κλεισίματος – Καθαρή Θέση Ανοίγματος + Προσωπικές Δαπάνες

Σημειώνεται ότι η έννοια του εισοδήματος όπως χρησιμοποιείται εδώ είναι αυτή του καθαρού εισοδήματος, όπου οι επιχειρηματικές δαπάνες του φορολογούμενου μειώνουν το ποσό του εισοδήματος που έχει ο φορολογούμενος. Όταν χρησιμοποιείτε την τεχνική ο ελεγκτής λαμβάνει όλα τα έγγραφα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα περιουσιακά στοιχεία και τις προσωπικές δαπάνες του φορολογούμενου καθ’ όλη τη διάρκεια της φορολογικής επαλήθευσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ελεγκτής θα χρησιμοποιήσει επίσης στατιστικά δεδομένα, όπως τα τυπικά επίπεδα δαπανών για τους φορολογούμενους που ζουν σε μια συγκεκριμένη περιοχή ταχυδρομικού κώδικα ή με συγκεκριμένο μέγεθος οικογένειας.Παρόλο που ο συνήθης στόχος της μεθόδου καθαρής θέσης είναι το εισόδημα, η Υπηρεσία Ελέγχου θα χρησιμοποιήσει μερικές φορές τα αποτελέσματα ενός ελέγχου καθαρής θέσης φόρου εισοδήματος για να εκτιμήσει τις μη δηλωθείσες πωλήσεις για τους σκοπούς ενός επακόλουθου ελέγχου.

Ανάλυση Αναλογίας

Μια άλλη μέθοδος επαλήθευσης έμμεσου φόρου που χρησιμοποιείται από τον φορολογικό έλεγχο είναι η εξέταση των οικονομικών δεικτών που σχετίζονται με την επιχείρηση ενός φορολογούμενου και η σύγκριση αυτών των δεικτών με τα δεδομένα των Υπηρεσιών Ελέγχου για άλλες επιχειρήσεις του ίδιου κλάδου ή για την ίδια επιχείρηση σε βάθος χρόνου. Μερικοί δείκτες που συνήθως είναι ο λόγος μικτού κέρδους, ο δείκτης κεφαλαίου κίνησης και ο δείκτης κύκλου εργασιών αποθέματος. Αυτός ο τύπος τεχνικής έμμεσου φορολογικού ελέγχου χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως εργαλείο εκτίμησης κινδύνου για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει κάτι που φαίνεται ασυνήθιστο στην επιχείρηση του φορολογούμενου και όχι για να υπολογιστεί πόσο φόροι οφείλεται.

Ο καλύτερος τρόπος για να αποτρέψετε τη χρήση αυτών των τύπων τεχνικών ελέγχου επαλήθευσης έμμεσων φόρων είναι να τηρείτε κατάλληλα βιβλία και αρχεία και να εφαρμόζετε εσωτερικούς λογιστικούς ελέγχους κατάλληλους για την επιχείρησή σας. Εάν τα αρχεία σας είναι πλήρη και αξιόπιστα, η Υπηρεσία Ελέγχου είναι λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιήσει αυτές τις τεχνικές, οι οποίες μπορούν να αποτρέψουν μεγάλη ταλαιπωρία και έξοδα.

Εάν ο φορολογικός έλεγχος έχει χρησιμοποιήσει μια μέθοδο για την αξιοπιστία σας, είναι σημαντικό να προσελκύσετε έναν έμπειρο εγκληματολόγο οικονομικό αναλυτή ή έναν έμπειρο οικονομολόγο που έχει εμπειρία στην αντιμετώπιση έμπειρων τεχνικών φορολογικών ελέγχων, ώστε να σας εκπροσωπήσει και να επανεξετάσει την ανάλυση της επανάληψης του φόρου της. Υπηρεσίες Ελέγχου. Λόγω της πολυπλοκότητας των παραπάνω τεχνικών, μπορεί να προκύψουν μεγάλα σφάλματα στις εφαρμογές αυτών των τεχνικών από τον φορολογικό έλεγχο και λεπτομερή και εκτενής ανάλυση των παραδοχών και των φορολογικών ελεγκτών.